υποσμύχω

Α

1. σιγοκαίω κρυφά

2. μτφ. σιγολειώνω («ἐν τῷ βάθει κατέχει τὴν νόσον ὑποσμύχουσαν αὐτοῡ τὰ σπλάγχνα», Βασ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + σμύχω «σιγοκαίω»].